کد مطلب:25483 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

آيات 16 تا 26 سوره مباركه (ص) راجع به آزمايش حضرت داوود(ع) است. چه رابطهاي ميان مفاهيم آيات فوق و قصه داوود(ع) و زن اوريا وجود دارد؟

آنچه از قرآن در آيات مزبور استفاده مي شود، اين است كه دو برادر به عنوان دادخواهي از ديوار محراب داوود بالا رفتند و نزد او حاضر شدند. او نخست وحشت كرد و ترسيد. آن دو كه نزاع كرده بودند نزد داوود آمدند تا حضرت رفع خصومت كند. شاكي گفت: برادر من 99 گوسفند دارد، ولي من يك گوسفند. با اين حال او از من مي خواهد اين يك گوسفند را به او بدهم. حضرت داوود با شنيدن شكايت شاكي فوراً حكم كرد كه حق با تو است و برادر تو حقي ندارد. آنان رفتند. حضرت داوود به فكر فرو رفت و پيش خود فكر كرد كه اين چه قضاوتي بود كه كردم، بدون اين كه سخنان آن يكي ديگر را بشنوم. فوراً حق را به جانب اين دادم! وي اين نوع قضاوت را ظلم دانست و سپس از كار خود پشيمان گشت و از خداوند تقاضاي عفو كرد و خدا او را بخشيد.

در اين جا دو مطلب قابل بحث هست: خداوند داوود را به آزمايشي در مورد قضاوت مبتلا كرد.

دوم داوود استغفار و توبه نمود. در تورات داستاني كه با داستان قرآن كم و بيش ارتباط دارد، در مورد حضرت داوود آورده شده است كه در آن داستان حضرت داوود متهم به عشق به زن شوهر دار شده و شوهر او را فريب داده تا به زنش رسد. جملاتي زشت در آن داستان وجود دارد كه نمي توان به قلم آورد.(1)

از ديدگاه ما مسلمانان مخصوصاً شيعيان حضرت داوود معصوم بوده و از خلافكاري هايي كه در تورات به او نسبت داده شده، مبرّا بوده است. استغفار حضرت ربطي به اين قصّه ندارد. اين قصّه را تورات تحريف شده نقل كرده و برخي از مسلمانان آن را از تورات نقل كردهاند.

خداوند خطاب به داوود مي گويد: يا داود إنّا جعلناك خليفة في الأرض؛ اي داوود! ما تو را خليفه خود روي زمين قرار داديم. در روايات اسلامي داستاني خرافي تورات به شدت تكذيب شده است. اميرالمؤمنين(ع) فرمود: هر كس را نزد من آورند كه بگويد داوود با همسر اوريا ازدواج كرد، دو حدّ بر او جاري ميكنم: حدّي براي نبوّت و حدّي براي اسلام.(2)

در حديث ديگر امام علي بن موسي الرّضا(ع) دست بر پيشاني خود زد و فرمود: إنّا للَّه و إنّا اليه راجعون! شما پيامبري از پيامبران خدا را به سستي در نمازش نسبت داديد تا آن جا كه هم چون كودكان به دنبال پرنده به پشت بام رفت! سپس او را به فحشا و بعد از آن به قتل انسان بي گناهي متهم ساختيد؟!.(3)

بنابراين از ديدگاه ما اين آيات ربطي به قصه ساخته و پرداخته تورات و داستان زن اوريا ندارد و حضرت داوود فردي پاك و پيامبر و خليفه خدا بوده است.

پي نوشتها:

1. تورات، كتاب دوم اشموئيل، فصل يازده.

2. تفسير نمونه، ج 19، ص 254 به بعد، به نقل از امالي صدوق و نورالثقلين، ج 4، ص 446.

3. همان.